top of page

Kintsugi

Goldene Tischlerarbeiten.

Hebt die Risse als Teil der Geschichte des Objekts hervor und stellt sie zur Schau, anstatt sie zu verbergen.

Mit meinem Projekt möchte ich diesen Hunden eine Stimme geben und zeigen, wie sehr sie unser Leben bereichern. Ich möchte verdeutlichen, dass diese Hunde genauso wertvoll sind wie alle anderen und keinesfalls bemitleidenswert, sondern vielmehr eine Inspiration für uns sind, unser Leben in vollen Zügen zu genießen. Dieses Projekt ist eine Hommage an diese Hunde und ihre Besitzer, und ich hoffe, es kann auch andere dazu anregen, Hunde mit Behinderungen oder besonderen Bedürfnissen genauso zu lieben und wertzuschätzen.

 

Mein Ziel ist es, diese Hunde ins Rampenlicht zu rücken und der Welt zu zeigen, dass sie genauso viel Liebe und Anerkennung verdienen wie jeder andere Hund. Ich möchte die Wahrnehmung verändern und zeigen, dass sie so viel mehr sind als nur ihre Behinderung. Diese Hunde sind einzigartig, voller Lebensfreude und haben einen besonderen Platz in meinem Herzen und dem vieler anderer. Und ich hoffe, dass es auch andere berühren wird. Ich möchte diese Hunde ehren, ihre Stärke feiern und zeigen, dass sie nicht nur wegen ihrer Behinderung, sondern vor allem wegen der bedingungslosen Liebe und Freude, die sie schenken, etwas Besonderes sind.

 

Klicken Sie auf die Fotos, um mehr über die Geschichten und die Hunde zu erfahren!

Was ist Kintsugi?

Ik ben tijdens mijn research erachter gekomen dat Kintsugi een onderdeel is van de Japanse wabi sabi. Maar wat is wabi sabi dan? Er is eigenlijk geen ‘perfect’ antwoord, er is geen één antwoord. Tijdens mijn research kwam ik uit bij verschillende antwoorden. Wabi sabi heeft voor iedereen een andere betekenis. Wabi-sabi is een concept dat ons aanzet om voortdurend te zoeken naar de schoonheid in imperfectie en de natuurlijke levenscyclus te accepteren. Het herinnert ons eraan dat alles, waaronder wijzelf en het leven zelf, tijdelijk, onvolledig en imperfect zijn. Perfectie is dan ook onmogelijk en vergankelijkheid is de enige manier. Afzonderlijk genomen zijn wabi en sabi twee afzonderlijke concepten: - Wabi gaat over het herkennen van schoonheid in eenvoudige eenvoud. Het nodigt ons uit om ons hart te openen en ons los te maken van de ijdelheid van materialisme, zodat men spirituele rijkdom kan ervaren. - Sabi gaat over de verstrijking van tijd, hoe alles groeit, oud wordt en vervalt, en hoe dit zich prachtig manifesteert in objecten. Het suggereert dat schoonheid verborgen ligt onder de oppervlakte van wat we eigenlijk zien, zelfs in wat we aanvankelijk als gebroken beschouwen. Samen vormen deze twee concepten een overkoepelende filosofie voor het benaderen van het leven: accepteer wat er is, blijf in het huidige moment en waardeer de eenvoudige, tijdelijke stadia van het leven. Bij wabi sabi gaat er om, om het perfectionisme los te laten en te leven met de kennis dat niet alles perfect is. Je komt wabi sabi tegen in de kunst, manier van leven en er is een filosofie kant. Wabi sabi in de filosofie: Alles is continu aan het veranderen. Een van de vragen wat naar voren komt is: 'Waarom zouden wij ons druk maken om de toekomst of het heden als morgen alles weer anders is?’ Wabi sabi in de kunst: In de Westerse kunst is men in het algemeen vooral gericht op symmetrie en dat alles zo perfect mogelijk moet zijn. Bij wabi sabi ligt de focus helemaal niet op het streven naar perfectie en symmetrie. Een voorbeeld hiervan is kintsugi-techniek. Wabi sabi als manier van leven: Mensen passen de filosofie toe in hun leven: Oude spullen blijven gebruiken en het behandelen als oude vrienden. Proberen om nee te zeggen tegen zakelijke- of sociale voorstellen. Er is geen mens die een perfect leven leidt en laat je niet frustreren door de imperfectie van het leven. Dingen accepteren zoals ze zijn, probeer om ruimte te maken voor wendingen en haal het beste uit de veranderingen. Leven met de natuur: zoals een wandeling maken of planten kweken in jouw tuin. Een kunstvorm beoefenen waarin je de principes van wabi sabi kunt toepassen. In het kort heeft wabi sabi te maken met het omarmen van de gebreken en onvolkomenheden. Hieronder zal ik uitleggen hoe kintsugi een beetje in elkaar zit met betrekking tot het toepassen van de kintsugi-techniek bij aardewerk. Kintsugi wordt ook wel ‘golden joinery’ genoemd. Het gebroken aardewerk wordt weer aan elkaar gelijmd. De goudgekleurde lijnen benadrukken de scheuren als onderdeel van het leven van het object, en kiest ervoor om het te laten zien in plaats van het te verbergen. De oude Japanse kunst van kintsugi - waarbij gebroken keramiek wordt gerepareerd met goud om het sterker en mooier te maken - is een krachtige metafoor geworden voor zelfontwikkeling. Net zoals de gouden foutlijnen in kintsugi, kunnen we net zoals we gebroken zijn, gerepareerd worden - en de manier waarop we gerepareerd worden, het leren in die groei, wordt een sterk en mooi onderdeel van wie we zijn. Kintsugi is de oude kunst van het repareren van gebroken keramiek met goud. Teruggaand naar de 1400s, werd gedacht dat het de uitvinding was van de Japanse shōgun Ashikaga Yoshimasa, die zijn ambachtslieden opdracht gaf om een meer overweldigende, esthetisch aantrekkelijke manier te vinden om een gebroken theekom te repareren, in plaats van de traditionele methode van het gebruiken van lelijke metalen spijkers. Door het gebruiken van edele metalen, waaronder goud, begonnen Japanse ambachtslieden stukken keramiek aan elkaar te verbinden door de aandacht te trekken naar, in plaats van weg van, de breuken, wat tot gevolg had dat de breuk het belangrijkste onderdeel van het stuk zelf werd. De eerste stap bij Kintsugi is om de kapotte stukken te polijsten totdat er geen gevaar en pijn meer is. Dit kan worden gezien als iets symbolisch in het leven. “Polish until there is no more danger and pain” “The major part of Kintsugi is humility. Humility in front of time - figure out what’s in front of you” Om de kapotte stukken weer tot een heel object te vormen heb je lijm nodig. De lijm die hiervoor gebruikt wordt, wordt sabby genoemd. Sabby is een samenstelling van modder, bloem, water en veel werk en tijd. In essentie is kintsugi een manier om een object dat is gebroken, te repareren en tegelijkertijd de scheuren te eren als een onderdeel van het object's geschiedenis en leven. Door goud te gebruiken in de reparatie, wordt de aandacht juist op de scheuren gericht in plaats van ze te verbergen. Net zoals elke scheur uniek is, moet elke situatie in ons leven op een unieke manier worden benaderd. We moeten goed kijken naar wat er precies aan de hand is en hoe we hiermee om willen gaan. Zoals met kintsugi, moeten we onszelf repareren en onze scheuren eren als een onderdeel van onze groei en ontwikkeling. Maar een echt antwoord of techniek of methode voor de perfecte oplossing bestaat niet. Je moet het zelf uitzoeken, er achter komen en leren. Er zijn momenten waarin jijzelf vindt dat jij niet de ‘oorzaak’ of ‘boosdoener’ bent van de situatie waarin je zit. Maar jij kan wel zelf bepalen hoe je ermee omgaat, wat jouw vervolgstappen zijn en wat jij wilt doen met de situatie. Dat hef heb je wel in eigen handen. Net zoals het aardewerk. Eerst breek je het object en daarna zal je het zelf herstellen en dat gaat niet in een dag. Op het heden moet alles zo snel en goedkoop mogelijk, heb ik het idee. Het komen tot oplossingen en/of accepteren kan lang duren en dat is niet erg. Je kan de samenstelling aanpassen van de sabby of de tools veranderen. Kies jouw eigen pad, leer en geniet. De scheuren zullen niet weggaan in het aardewerk. Je steekt er tijd, energie en intelligentie in om iets te repareren/accepteren. Iets wat de rest van je leven met jou mee gaat, wat je elke dag kan gebruiken. Met kintsugi laat je zien dat het aardewerk meer verdient om te vergeten of te vervangen. Daarnaast steek je er liefde in zodat je het nog steeds kan gebruiken, het nog steeds kan ‘leven’. Als je op elk moment je geest gebruikt om te controleren of er een manier is om je waardevolle bedoeling uit te drukken. Elke actie wordt een krachtig moment voor jezelf, om te kunnen delen, om te bewijzen dat je waarde hecht aan wat je echt gelooft. Dus als iets voor jou zinvol is, laat het dan niet gaan. Het zou het juiste hulpmiddel kunnen zijn om in jezelf te investeren. Kintsugi is creating value and it’s also about not forgetting what was. Kintsugi teaches us to celebrate imperfections and that as human beings, inperfections are inevitable, whether in appearance, character or actions. Learning to accept our flaws is a process that will lead to a deeper sense of peace and fulfillment. Het idee hier is simpel: er zullen veel momenten in je leven zijn waarop je je gebroken zult voelen. Er zullen gebeurtenissen zijn die je emotionele of fysieke littekens zullen achterlaten. Verstop je niet in de schaduw van je eigen zonneschijn. Dim jouw eigen licht niet met de duisternis van een wolk. Laat in plaats daarvan die littekens met goud opnieuw tekenen.

Meine Geschichte hinter dem Projekt

Wie viele andere entdeckte ich mein Hobby 2020 für mich. Ende des Jahres begann ich, mich auf die Hundefotografie zu konzentrieren und mich darauf zu spezialisieren. Im Laufe des Jahres davor hatte ich Ideen für verschiedene Fotoprojekte. Aufgrund von COVID-19 konnte ich diese Projekte leider nicht umsetzen, was ich sehr bedauerte. Es dauerte eine Weile, bis ich wusste, was ich eigentlich wollte und wie ich es angehen sollte. Mir fiel es schwer, realistische Möglichkeiten zu finden. In einer früheren Ausgabe schrieb ich einen Artikel darüber, wie man mit schwierigen Zeiten umgeht. Im Internet stieß ich auf ein Bild eines goldenen Kunstwerks. Ich recherchierte, was es war, und fand heraus, dass es mit Kintsugi zu tun hatte. Außerdem sah ich ein Video, in dem jemand seine Überzeugung über die Bedeutung von Hunden in unserem Leben teilte. Hunde kümmern sich im Allgemeinen nicht darum, was um sie herum passiert, weder um Positives noch um Negatives. Sie machen das Beste aus ihrem Leben, sehen das Positive und genießen es so gut wie möglich. Dass die Lebenserwartung eines Hundes nicht so lang ist wie die eines Menschen, liegt daran, dass ein Hund uns lehren kann, das Leben zu genießen. Denn ehe man sich versieht, ist es vorbei, und es lohnt sich nicht, sich mit Negativität aufzuhalten. Mir hat die Erklärung dieser Person sehr gefallen. Wenn ich an meinen Hund und sein Leben zurückdenke, verstehe ich, was diese Person meinte. Mein Projekt möchte Hunde mit Behinderungen in den Mittelpunkt rücken und zeigen, dass sie nicht bemitleidenswert sind, nur weil sie etwas haben, das von der gesellschaftlichen Norm abweicht. Mit diesem Projekt möchte ich den Menschen zeigen, wer diese Hunde wirklich sind, unabhängig von ihrer Behinderung. Ja, sie spielt sicherlich eine Rolle in ihrem Wesen, aber sie sind so viel mehr! Ich möchte diesen Hunden eine Stimme geben und zeigen, wie wertvoll sie für unser Leben sind. Genau wie jeder andere Hund sind sie genauso wertvoll und ganz sicher nicht bemitleidenswert. Im Gegenteil, sie inspirieren uns, unser Leben bestmöglich zu gestalten, ungeachtet der Hindernisse, die uns begegnen. Dieses Projekt ist meine Hommage an diese besonderen Hunde und ihre hingebungsvollen Besitzer. Ich hoffe, es inspiriert andere dazu, dieselbe Liebe und Wertschätzung für Hunde mit Behinderungen oder besonderen Bedürfnissen zu entwickeln. Ich sehe diese Hunde nicht als bemitleidenswert an, denn sie leben ihr Leben auf ihre Weise. Oft finde ich die Art und Weise, wie sie ihre Behinderung oder ihre besonderen Bedürfnisse erworben haben, viel tragischer als die Art und Weise, wie sie jetzt damit leben. Ihre Besitzer tun alles für ihre treuen Freunde und lieben sie bedingungslos, trotz ihrer Einschränkungen. Manche Behinderungen sind angeboren, andere entwickeln sich später. Doch unabhängig von ihrer Herkunft verdienen diese Hunde all den Respekt und die Liebe, die wir ihnen entgegenbringen können. 23. Februar 2022, Schagen

Es geht darum, Fehler und Unvollkommenheiten anzunehmen!

bottom of page